Της Αναστασίας Μπάρτζη
«Το Κύκνειο Άσμα» του Άντον Τσέχωφ στον Πολυχώρο «Αλεξάνδρεια» σε σκηνοθεσία Μαρίκας Θωμαδάκη
Το γνωστό αριστούργημα του Τσέχωφ, Κύκνειο Άσμα, παίζεται στον πολυχώρο «Αλεξάνδρεια» σε μετάφραση του Λυκούργου Καλλέργη και διασκευή-σκηνοθεσία της Μαρίκας Θωμαδάκη. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο Μάριο Χατζησάββας.
Το έργο πραγματεύεται τις ποικίλες διακυμάνσεις ενός γηραιού ηθοποιού που ολοκληρώνει την τελευταία του παράσταση, το κύκνειο δηλαδή άσμα που υπογραμμίζει τελεσίδικα την τελευταία επαφή του με το σανίδι. Το έργο, πλούσιο σε νοήματα, θίγει κορυφαία ζητήματα, όπως εκείνο του «παραληρηματικού» επαγγέλματος του ηθοποιού. Στο έργο τίθεται επίσης επί τάπητος η σχέση του ηθοποιού με τον κοινωνικό του περίγυρο, με τον έρωτα και με τον γάμο: μπορεί μία νέα γυναίκα, για παράδειγμα, να παντρευτεί από έρωτα έναν ηθοποιό, αλλά με την προϋπόθεση να αλλάξει το επάγγελμά του. Στο Κύκνειο Άσμα, ο πρωταγωνιστής μεταφέρει το κοινό σε σαιξπηρικούς ρόλους, και όχι μόνο, ενθυμούμενος παλιές δόξες ενώ περιμένει την ύστατη ώρα, τη στιγμή δηλαδή που μία αόρατη άμαξα θανάτου θα τον μεταφέρει στον άλλο κόσμο.
Η σκηνοθεσία της Μαρίκας Θωμαδάκη ακολουθεί τον τσεχωφικό νατουραλισμό καθοδηγώντας έτσι τον ταλαντούχο νέο ηθοποιό στην ανάδειξη μίας πολύχρωμης βεντάλιας διανοημάτων και θεαματικών εξάρσεων που υπογραμμίζουν εν τέλει την εικονοποίηση του συναισθήματος. Ο Μάριο Χατζησάββας αποδίδει με ευστοχία και με σπάνια αισθαντικότητα το κεντρικό πρόσωπο της αναφοράς όπως το παρουσιάζει ο Τσέχωφ στο Κύκνειο Άσμα. Τα εξαιρετικά σκηνικά και το κουστούμι, των οποίων την επιμέλεια έχει ο Μάριο Χατζησάββας, συντείνουν στην παρουσίαση ενός μικροσύμπαντος που απεικονίζει την εποχή του Ρώσου συγγραφέα.
Οι φωτισμοί και τα ηχητικά εφέ του Βασίλη Ζαχαρίου εναρμονίζονται με το σύνολο των στοιχείων που συνθέτουν την παράσταση την οποία διανθίζει χαρακτηριστικά η Μάσκα την οποία κατασκεύασαν ειδικά για το ρόλο και για τον ηθοποιό του Κύκνειου Άσματος οι τεχνίτες του είδους, οι Αδελφοί Αλαχούζοι. Σημειωτέον ότι το αντικείμενο «Μάσκα» δηλώνει και συνδηλώνει το Υποκείμενο και το Αντικείμενο που καλύπτει το πρόσωπο και το προσωπείο. Εν ολίγοις, η μάσκα διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο στην παράσταση και αναδεικνύει έτι περαιτέρω την έξοχη υποκριτική δεινότητα του νεαρού ηθοποιού Μάριο Χατζησάββα.